Voorbereidingen treffen, deel 2

Vandaag kwam eindelijk het verlossende bericht. We mogen weer naar Praag. Dacht dat ik gek werd.......van vreugde! De kriebels nemen toe. De komende 2 weken loop ik rond met een lach op mijn gezicht. YESSSSSSSSS

Doordat ik door Facebook van Facebook was afgesloten (nog steeds geen die hoe dat kwam, maar na allerlei identificatie bewijzen, heb ik weer toegang tot mijn accounts), heb ik een aantal dagen geen inside information gekregen over de (reis)toestand in Tsjechië. Gisteravond ontving ik een persoonlijk appje van Elke van time to momo, leuke website bezien vanuit een Nederlandse local in Praag, dat Tsjechië vanaf 21 juni soepeler omgaat met reizen. Niet-essentiële reizen zijn dan weer toegestaan. Je hebt wel een negatieve coronatest, vaccinatiebewijs (22 dagen na eerste prik) of bewijs van besmetting (maximaal 180 dagen geleden) nodig om het land binnen te komen. 

Mijn geplande vlucht van 20 juni kwam dus slechts 1 dag te vroeg, maar ik heb geen zin in gedoe. Vandaag de dag kan je gemakkelijk een vlucht doorboeken en dat heb ik dan ook direct gedaan. 25 juni zal ik landen en dan verblijf ik twee weken in Praag. Heb er nog maar 2 dagen aan toegevoegd. Als ik er dan toch ben............

HhhH - De moord op Heydrich

De afgelopen dagen ben ik voor de tweede keer begonnen in HhhH, het boek van Laurent Binet. Parallel aan het boek ben ik de serie van de VPRO (Klik hier) nogmaals aan het kijken. 

Lees ook mijn blog: De moord op Heydrich, de slager van Praag

Zo kom ik in de stemming, alhoewel een boek over de Tweede Wereldoorlog en in de stemming komen niet geheel samen gaan. Heb ik echt alle belangrijke locaties op mijn to do list gezet? Zijn alle namen van de hoofdrolspelers mij bekend? Heb ik de eerste keer belangrijke details over het hoofd gezien?

Tot nu toe lijkt alles volledig en kan ik een dag of vier alleen al doorbrengen in het Praag ten tijde van Reinhard Heydrich, Jan Kubiš en Jozef Gabčík.

Een dorpsgenoot van mij leert ook Tsjechisch

Gisteren kreeg ik een alleraardigst mailtje via Verliefd op Praag.

Het dorp waar ik woon is erg klein. Dat moet ik even bij vertellen. De kans dat er iemand anders in mijn dorp zo gek is om een cursus Tsjechisch te gaan beginnen, acht ik 1 op 10.000 (en er wonen nog geen 2000 mensen).

Maar er is dus nog iemand, waanzinnig toch?!

Het blijkt een vader te zijn van een meisje dat bij mijn jongste zoon in de klas heeft gezeten. Hij had mijn website gevonden en herkende zich in mijn verhalen. Voor hem is het niet zozeer de liefde voor Praag, maar wel de liefde voor Tsjechië. En dan is Corona-tijd bij uitstek geschikt om een cursus Tsjechisch op te pakken en je te verdiepen in de geschiedenis van dit mooie land. Zouden meer mensen moeten doen, hahaha.

Met een beetje mazzel, gaan we nog voor mijn vertrek naar Praag een biertje doen. Hoe leuk is dat? 

Binnenkort begint het EK, Tsjechië doet ook mee, dus mijn voorstel was om tijdens Schotland-Tsjechië (maandag 14 juni om 15.00 uur) een pivo te nuttigen. Er werken blijkbaar mensen op dat tijdstip. Dat ging hem niet worden. Bohužel burákové máslo (helaas pindakaas, maar deze uitdrukking zal niemand kennen in Tsjechië).

Nou, lief dagboek, ik ga weer verder met de serie over Heydrich. 

Do the things that keep a smile on your face.