Waar zal ik beginnen? Er zijn zoveel verhalen, herinneringen, foto's, indrukken en gevoelens die ik kwijt wil. Het is overweldigend en ik kan nog geen keuze maken. Een jaar niet naar Praag kunnen en dan ineens twee weken daar zijn, wat is dat bijzonder.
Het uitsorteren van de foto's neemt al een volle week in beslag, denk ik. En dan volgen de schrijfsels vanzelf.
Doel van deze twee weken naast vakantie vieren
In eerdere blogs heb ik mijn to do list al uit de doeken gedaan. De lijst die daar stond (Mijn to do list voor de tiende keer Praag) was een kleine selectie uit de honderd aangestipte puntjes op google maps. Voor degenen die geen idee hebben waar ik het over heb: op google maps zet ik alles wat ik nog wil zien in een lijst. Anders weet ik later niet meer wat ik gezien heb, wat nog op mijn lijst staat en wat er bij elkaar in de buurt ligt. Alle groene punaises zijn plekken die ik wilde zien, dus je kunt je voorstellen dat ik het best druk had........in m'n eentje.
Op een van de mooie dagen in Praag, kwam ik twee Britse mannen tegen van in de 70, met wie ik heb geluncht. Ze woonden beiden al 20 jaar in Praag en vroegen mij hoe ik mijn plan trok. In het Engels klonk het antwoord veel leuker. "I was connecting the dots on google maps."
Wandelingen uitstippelen door van stip naar stip te gaan. Dan krijgt een wandeling een doel en samen met mijn nieuwe camera voor het nemen van duizenden foto's was dit de ideale manier om twee weken in Praag door te brengen.
In deze blog geef ik alleen een algemeen beeld van de leegte/drukte in Praag in de periode van 25 juni tot en met 9 juli 2021.
Week 1
De eerste week had ik Praag voor mezelf. Vanuit mijn appartement in Tyršova in Praag 2 viel ik direct op als enige toerist tussen de locals. Met mijn wandelschoenen, fototoestel en een rugzak op. Ik voelde me als een campinggast op een huwelijksfeest, totaal misplaatst.
Wanneer ik een foto wilde nemen, stonden er hooguit een paar mensen "in de weg". En dan na een minuutje wachten had ik een plein of straat bijna helemaal voor mezelf. Als er dan nog iemand op stond, dan baalde ik. Pas achteraf weet ik hoe uniek de foto's en deze ervaring zijn geweest.
Waldstein tuinen
Hradčanské náměstí
Hradčanské náměstí
Hradčanské náměstí
Na 1 juli
Nog geen week later was het beeld compleet veranderd. Ik kwam de eerste Nederlanders tegen, hoorde af en toe wat Duits, Pools of Russisch om me heen. Meer en meer landen werden groen op de kaart en daarmee vervielen een hoop maatregelen bij binnenkomst.
Op veel foto's die ik na 1 juli genomen heb staan nu mensen. En ergens vind ik dat jammer. Heel egoïstisch aan de ene kant en ook aan de andere kant.
Het is natuurlijk fantastisch dat het toerisme langzaamaan toeneemt. Er zijn bedrijven die zich net staande hebben weten te houden of zelfs zijn omgevallen. Vrijwel de gehele binnenstad van Praag draait om toeristen. Dus ik gun ze deze komende maanden het behalen van hun lang gehoopte zomeromzet.
Wenceslas plein
Karelsbrug
Astronomische klok
Verliefd op Praag
Reactie plaatsen
Reacties
Wanneer alles weer normaal is, kun je in november naar Praag gaan voor foto's zonder mensen, wel gaan voordat de kerstdrukte begint. Het is wel jammer dat er dan ook geen bladeren aan de bomen zitten en nergens in de parken bloemen zijn. Het voordeel is dan weer dat je mooie foto's vanaf Letna kunt nemen met onbelemerd zicht op bruggen