Sinds een aantal maanden heb ik verschillende mentoren. Zo voelt dat. De een op het gebied van fotografie, de ander op het gebied van schrijven en Praag, weer een ander door mij vragen te stellen, waar ik dan weer een paar dagen over mag nadenken. Lekker vaag dit.
Heel bijzonder, zeker als je bedenkt dat ik twee van mijn mentoren nog nooit heb ontmoet. Wat heeft deze informatie met het bierglas te maken? Helemaal niets inhoudelijks, maar zowel de manier van schrijven als foto's nemen zijn anders dan wanneer ik het volgende verhaal een jaar geleden had omschreven. Dan had ik het niet eens gedaan..............
Het echte verhaal begint nu.......eerst geld wisselen
De eerste ochtend van mijn Praag tweeweekse werd ik op zaterdag blij en uitgerust wakker in een heerlijk appartement in Tyrsova. Geen vastomlijnd plan, behalve dat ik vandaag geld moest wisselen. Had nog wat contant geld (hotovost weet ik inmiddels in het Tsjechisch) liggen in een oude sok. Van meerdere kanten hoorde ik dat geld wisselen kan leiden tot teleurstelling en wat minder kronen in je portemonnee dan gedacht. Je wordt nog wel eens op het verkeerde been gebracht door leuzen als "0% commissie". Dat klinkt fantastisch, totdat je de wisselkoers vergeet te checken en blijkt dat je 15 kronen per euro krijgt in plaats van de gebruikelijke 25. Dat zou mij niet gebeuren.
Dankzij de Honest Guide......dit zinnetje kan ik regelmatig gebruiken........... wist ik een exchange office te zitten vlakbij het Franz Kafkaplein. Na de reviews te hebben gelezen op google, was ik overtuigd van goede wil en heb ik een prima deal gehad. Omdat ik in oktober weer naar Praag ga, was een teveel aan kronen geen enkel probleem. Uiteindelijk was dit een betere deal dan een paar keer geld uit de muur trekken.
Je snapt wel, dat ik niet alleen maar naar het Franz Kafkaplein kwam voor het geld. Een belangrijke bijzaak, dat wel. Het Franz Kafkaplein ligt heel dichtbij het Oudestadsplein, maar als je daar een biertje besteld, dan kan je je net zo goed laten oplichten door een malafide wisselkantoor.
Als geld geen rol speelt, dan drink je een biertje op het Oudestadsplein, foto VOP
Wisselkantoor waar je prima je euro's kunt inwisselen voor kronen, foto VOP
Pivnice U Kata
Net niet op het plein, maar wel met zicht op het plein in U Radnice , ligt een gezellige Tsjechische brasserie (letterlijke vertaling van pivnice). Dat is te zien aan de typische houten tafels met banken aan weerszijden.
Er zat één gast aan een tafel, een bekende van de barman bleek later, verder was het leeg. Deze tip had ik van de Honest Guide en dat staat meestal garant voor een prima ervaring. Ik liet me niet weerhouden door de leegte, want dan had ik in de eerste week Praag nergens kunnen eten of drinken. Zo rustig was het er.
Uitzicht vanaf U Kata op het Exchange wisselkantoor
Naast een pivo was het tijd voor een lunch, de menukaart kon tevoorschijn worden gehaald. In eerste instantie was de gastheer van Bij de Kat (U Kata) gewoon de standaard ober, die je verwacht bij een etablissement. Niet opvallend, doen wat je moet doen en de toerist of reiziger verder met rust laten. In gezelschap is dit ook meer dan genoeg. Wanneer je alleen reist en er verder niemand is om mee te praten, is de ober bij uitstek iemand om vragen aan te stellen. Tenminste.....als hij of zij daarvoor open staat. Dat is altijd even aftasten. Mijn Tsjechisch is net voldoende om een biertje te bestellen en te vragen om de menukaart, maar daar houdt het dan ook mee op. Het Engels van menig Tsjech is niet toereikend om er een leuke conversatie op na te houden. Dan zit je in een soort patstelling, waar het ongemakkelijke van afdruipt. Je wilt beiden behulpzaam zijn, maar het komt niet uit de verf.
Dit was voor mij de eerste keer dat ik hardop Tsjechische woorden uit mijn mond hoorde komen en de wat oudere ober gunde mij alvast een glimlach voor de poging. In het Engels ging hij verder. Dat gaf mij te kennen, dat ik nog iets beter mijn best moest doen op mijn uitspraak.
Praktijktoets 1: helaas niet gehaald
Bij het opnemen van mijn bestelling, volledig in het Engels, vroeg ik hem of er naast het stuk varkensvlees van 300 gram ook groente los bijbesteld kon worden. Nu maak ik in het dagelijks leven best een grap en is humor een van mijn kernwaarden (niet iedereen kan die humor waarderen, maar dat terzijde)........ je had zijn gezicht moeten zien. Een grijns zo groot als de Nusle brug (en die is lang), uitgelachen werd ik.
"Vegetables, hahaha" daar leek hij nog nooit van gehoord te hebben, laat staan dat hij het op zijn menukaart zou zetten. Nee, legde hij mij uit, je krijgt straks 300 gram varkensvlees met een sausje en dat is het dan. Een broodje dan? Chleb.....ja dat was goed.
"Maybe a salad?" vroeg ik nog, maar in het weglopen om de keuken te verwittigen van mijn bestelling en mijn absurde vraag, keek hij nog om met een smalende lach. De beste grap ooit, groente vragen in een Tsjechisch eettentje.
Accepteren, dacht ik. Doe zoals de Tsjechen doen....daar horen geen groente bij. Bier en vlees.
Is augurk een groente?, foto VOP
Tot mijn verbazing, bij het opdienen van mijn maaltijd, zag ik toch echt iets dat op groente leek op mijn bord. Een augurk.........ik viel bijna van mijn stoel.
Inmiddels mijn tweede biertje besteld. Daarbij met een grijns van mijn kant de augurk omhoog houdend gezegd dat er toch groente bij mijn vlees zat en dat ik daar blij mee was.
Het resultaat van deze interactie zie je op de volgende foto:
Opeens een bord vol, foto VOP
Heerlijk verder gegeten, bijzonder mals vlees, gegrild, kruidig en op smaak.
Bierglas, een beter souvenir is er niet
Gezien mijn prima ervaring met U Kata, vroeg ik me af hoe ik aan een bierglas van Pilsner Urquell kon komen. Bier uit een glas is vele malen lekkerder dan uit een flesje of blikje. Een leuker souvenir kon ik op dat moment niet bedenken.
Voor degenen die mij niet kennen.....normaal zou ik dit nooit doen, ben ik er te schijterig voor en denk ik al verder. Wat als iedereen dit zou doen?
Nee, ik heb geen glas in mijn tas gestopt.
Om af te rekenen ben ik naar binnen gegaan. Eerst uitgelegd dat ik dol ben op Praag en het bier, daarna gevraagd hoe ik aan zo'n groot bierglas (500 cl) kon komen.
"Can I buy a glass from you?"
Een twijfelachtige stilte volgde........."Sorry, it is not possible to give you the large glass."
"But I will pay for it" zei ik, wetende dat een beetje bierglas al gauw 5 euro kost.
Zonder iets te zeggen, draaide hij zich om en pakte een kleiner Urquell glas (300 cl) en reikte het me aan.
"What? Can I have this? How much do I owe you?" vroeg ik verbaasd.
"Nothing...it is for you. For free....." en hij gaf me het glas alsof het het bonnetje van de betaling was.
Dat voelde zo bijzonder, ondanks dat het iets simpels was. Uiteraard heb ik hem in de vorm van een fooi dik terugbetaald voor zijn glas. Nu heb iedere keer dat ik thuis een biertje drink een mooie herinnering aan Praag 2021. Niet spannend, maar voor mij zo waardevol.
Zelfs Nederlands bier smaakt beter in een glas uit Praag, foto VOP
Verliefd op de kleine dingen in Praag
Reactie plaatsen
Reacties