Wandeling van Bílá Hora naar de Praagse Burcht

De eindbestemming van de wandeling

Voorbereiding en start van de wandeling

Trek je wandelschoenen aan, doe je rugzak op met proviand voor onderweg en een regenjas. Uiteraard je camera/telefoon mee, want er zijn weer wat verborgen pareltjes op de route.

Neem tram 22 of 25 tot de eindhalte Bílá hora. Dat is vanuit het centrum ongeveer 35-45  minuten, en leuk dat dat is. Tram 22 gaat langs veel bezienswaardigheden, dus kijk lekker uit het raam en geniet.

A. Bij Bílá hora stap je uit en dan gaat de wandeling beginnen. We lopen als eerste naar de plek waar een van de belangrijkste gebeurtenissen uit de Boheemse geschiedenis heeft plaatsgevonden.

B. Slag om de Witte Berg - Bílá hora (1620)

De Boheemse Opstand (1618–1620) tussen de protestantse edelen van Bohemen en de katholieke Habsburgse koning was de start van de Dertigjarige Oorlog (1618-1648), waarmee reeds woedende conflicten vervlochten raakten en anderen werden veroorzaakt. Deze oorlog is gezien het aantal deelnemende mogendheden en aantal slachtoffers de grootste godsdienstoorlog en eigenlijk de Eerste Wereldoorlog te noemen.

Het einde van deze Opstand is de slag om de Witte Berg. 

Op 8 november 1620  stonden de Boheemse troepen aan de ene kant en de gecombineerde legers van de Katholieke Liga en het keizerlijke leger aan de andere kant tegenover elkaar op de heuvel van de Witte Berg bij Praag.

De slag om de Witte Berg duurde slechts één á twee uur, maar het werd een keerpunt voor de Tsjechische landen. Na het verlies van het Boheemse leger, moesten de protestante burgers zich bekeren tot het katholicisme of uit het land vertrekken. Tienduizenden mensen kozen voor het laatste. 

Ruim een half jaar later werden 27 Boheemse mannen (drie heren, zeven ridders en zeventien burgers) geëxecuteerd.

De executie was een schokkende en dreigende vertoning, die het toenmalige Europa moest bewijzen dat de Habsburgers niet zouden worden geïntimideerd door de opstand en dat geen enkele protestantse opstand hun gezag in gevaar zou kunnen brengen.

De 27 kruisen op de grond op het Oude Stadsplein (inmiddels 28, omdat er een kruis aan toegevoegd is voor Martin Fruwein uit Podolí, die al voor de executie (ge)dood was door van een dak af te vallen) en de 27 paaltjes op de Malostranské námesti herinneren hier nog aan.

Bohemen werd een onderdeel van de nieuwe Oostenrijkse monarchie en bleef dat gedurende 298 jaar tot 1918. Duits werd buitenshuis de (opgelegde) voertaal en het Tsjechisch werd alleen nog thuis gesproken.

De Dertigjarige oorlog

Uiteindelijk leidde de strijd tot de verschrikkingen van de volledig ontketende Dertigjarige Oorlog.

De oorlog liet een verwoeste economie achter en verminderde tegelijkertijd de bevolking met ongeveer een derde. De uitweg uit het verval was lang en pijnlijk. Boeren moesten hoge belastingen betalen, maar ze werden vooral lijfeigenen, d.w.z. ze waren aan land gebonden. Ze mochten niet verhuizen zonder toestemming van de landadel en waren verplicht om arbeid verrichten op landhuizen.

Het monument op de Witte Berg

Wanneer je vlakbij de heuvel van de Witte Berg bent, valt meteen op dat dit gedeelte van de berg niet veel meer is dan een veld met in het midden een kleine terp. Waar vroeger een barokke kerk heeft gestaan, staat nu een monument voor de gevallenen, te midden van enkele bomen en struiken.. 

Het staat er moederziel alleen en aan niets is verder af te leiden dat hier een bloederige strijd heeft gewoed. Behalve het monument staat er één bord met uitleg over de Battle of White Mountain. Op de volgende stop van de wandeling kun je naar een tentoonstelling over de slag. Wandel je mee......

Voor meer informatie:

https://bilahora.eu/en/home/

Letohrádek Hvězda (Ster Zomer Paviljoen)

Het park is mooi aangelegd, met rechte paden (1200 meter lang) dwars door het park heen. Dat is al goed te zien op onderstaande kaart uit 1833 (de kaart is te zien bij de Brevnovpoort waar we straks onderdoor gaan). Hvězda park is linksboven, te zien aan de paden in een kruisvorm.

Het park wordt nu gebruikt voor hardlopers, fietsers, andere sporters en als recreatiegebied. 

Hvezda park in 1833, toen Praag veel kleiner was.

D. We lopen van het Zomerhuis richting de uitgang en lopen onder de Brevnov poort door.

E en F. Het Brevnov klooster

Het Brevnov klooster is buiten de bezienswaardigheden van het centrum een van de bezienswaardigheden, die je gezien moet hebben. Is het niet op je eerste stedentrip, dan wel in je tiende, zoals bij Verliefd op Praag het geval was.

Mede dankzij Richard's Als je dan toch in de buurt bent, gast- en bierblog is het klooster en bijbehorende biertje op mijn to do list gekomen en afgevinkt. 

Van welke kant je ook aankomt, het uitzicht op het klooster alleen al brengt je in hoger sferen. 

Het Brevnov klooster

Benedictijnse aarts abdij van St. Adalbert en St. Margaret in Praag-Břevnov

Dat is de volledige naam van het klooster, dat in 993 gesticht is door Sint Adalbert. Het is het oudste mannelijke klooster in Tsjechië en het wordt tevens beschouwd als de oudste gedocumenteerde locatie voor het brouwen van bier in de hele Tsjechische Republiek, de Břevnov-kloosterbrouwerij zet deze traditie voort. Volgens de bepalingen van de Orde van St. Benedictus, moet elk klooster onafhankelijk en zelfvoorzienend zijn, uitgerust met alle materiële en spirituele middelen.

Het klooster omvat verder:

• Basiliek van St. Margaretha: grote kerk gebouwd tussen 1708-1715
• Kloostertuinen met boomgaarden, vijvers, terrassen met fonteinen, 
• Tuinpaviljoen Vojtěška
• De oranjerie: tentoonstellingsruimte
• Josefka-kapel

Neem de tijd om hier in alle rust rond te lopen en te genieten van alle details. Daarna kan je na half 12 terecht in de taverne Klášterní šenk voor een lunch en/of een zelf gebrouwen Benedict biertje.

En als de kerk, de orangerie en de brouwerij open zijn, neem er een kijkje. Juni 2021 was het allemaal helaas i.v.m. corona nog gesloten.

brevnovskypivovar.cz/

G. Nog een romantisch straatje, Na Kocourkách

Wanneer je uitgekeken bent bij het klooster loop dan in de richting van Radimova en sla dan linksaf, Ve Střešovičkách in. Wanneer je deze straat doorloopt richting het oosten, loop je in eerste instantie door een stadse omgeving met appartementsgebouwen en onder je een geasfalteerde weg. Je voelt direct een sfeerverandering als het asfalt abrupt ophoudt en overgaat in de voor Praag klassieke cobbelstones, maar dan een iets groter formaat.

Je loopt opeens een dorp in en dat middenin Praag.

Bij het zebrapad begint het "dorp".

Het is een van de best bewaarde oude dorpen van Praag. In de laan Na Kocourkách vind je de originele sfeer van dit voormalige arbeidersgehucht, gesticht in de 19e eeuw. Als je door de laan loopt, zie je oude huizen (direct gebouwd in zandrotsen), kasseien en replica's van oude gaslantaarns.

Hier kun je in alle rust rondlopen. Er is geen toegangscontrole zoals bij de Praagse Burcht en je hebt er ook geen kaartje voor nodig zoals bij het Gouden Straatje.

Na Kocourkách

Eenmaal het straatje doorgelopen zit je al snel weer in de gewone wereld. Je kunt je weg vervolgen. We gaan namelijk naar een park met een Nederlands tintje.

H. Park Maxe van der Stoela (geen typefout)

Het park is niet heel groot. Omdat het sinds 2014 vernoemd is naar Max van der Stoel, moest ik er toch even langs. Weinig (jonge) mensen zullen van hem hebben gehoord.

Max van der Stoel was minister van Buitenlandse zaken van 1973-1977 en zijn ministerschap steunde mensenrechtenbewegingen zoals Charta 77, wat uiteindelijk leidde tot een clandestiene ontmoeting tussen Max van der Stoel en Jan Patočka, een belangrijke morele en intellectuele autoriteit van Charta 77. Mede door deze ontmoeting - Max van der Stoel was de eerste Westerse politicus die contact had met Charta '77 - werd Charta '77 op de internationale kaart gezet en is de naam Max van der Stoel een park in Praag waard.

Het monument in het park is gemaakt van beton en heeft de vorm van een horizontale schaduw van een van de bomen in het park. Het symboliseert "de impact van één ontmoeting op de geschiedenis van Tsjechië."

De maker van het monument, Dominik Lang, beschreef zijn werk als volgt: “Het is een permanent gevangen schaduw die ons eraan herinnert dat er een aantal vluchtige gebeurtenissen en ontmoetingen om ons heen plaatsvinden, en we zullen ze vergeten. Deze specifieke schaduw doet denken aan de korte ontmoeting van professor Patočka met Max van der Stoel." 

Voor meer achtergrondinformatie over Max van der Stoel en de ontmoeting: foundationmaxvanderstoel.nl/organisatie/max_van_der_stoel/biografie

agoract.cz/2017/03/05/park-max-van-der-stoel/

I. Nový Svět

Vanuit het park wandelen we nu richting Nový Svět. We volgen min of meer het beekje Brusnice, die ontspringt bij het Brevnov klooster, waar we net vandaan komen. Het loopt door het Max van der Stoel park heen, waar het water van het beekje wordt gebruikt voor speeltoestellen voor kinderen en loopt dan door in een vijver. Daarna buigt het beekje haaks af naar het oosten, maar daar kan je niet lopen.

Wij gaan eerst om Bastion X - de grote vestingmuur - heen en kunnen daarna naar rechts richting Keplerova (google maps geeft een andere route aan, maar dat is omlopen). Daar aangekomen steek je over, ga je een klein stukje naar rechts, Jelení in. Dan zie je dan enkele meters verder aan de rechterzijde een trap. Wacht......nog niet naar beneden.

Pak je camera/telefoon en schiet enkele plaatjes. Wat een uitzicht.

Uitzicht over Praag bij Nový Svět

Dan de trap af naar beneden en je bent in Nový Svět, nog zo'n dorpje binnen de stad. Als je toe bent aan een drankje, dan zit links op de hoek één van de schattigste cafés, U Raka (bij de Kreeft).

Lees voor meer informatie mijn blog: Nový Svět, romantischer wordt het bijna niet

Vergeet niet een kijkje te nemen in de volgende straatjes:

• Na Náspu
• Černínská
• Kapucínská

J. De Praagse  Burcht

Na de romantiek in Nový Svět, ben je bijna gearriveerd bij de Praagse Burcht. Er zijn twee manieren om daar te komen. In beide gevallen is het nog enkele minuten lopen.

Route 1:

Loop je via Černínská of Kapucínská naar het zuiden, dan kom je in beide gevallen uit op het Loretánské nám. (Loreta plein, vernoemd naar de schitterende kerk aan je linkerhand.)

Deze route geeft enige vertraging, want hier ben je niet 1,2,3 uitgekeken. Aan de andere kant zie je het Černínský palác (Czernin Paleis - de hoofdzetel van het ministerie van Buitenlandse Zaken). 

Aan het einde van het plein ga je naar links, Loretánská in en dat loopt door naar het Burchtplein en zie je de Praagse Burcht liggen.

Route 2:

Aan het einde van het straatje Nový Svět sla je rechtsaf, waar U Brisnice na enkele meters overgaat in Kanovnická. Deze loop je helemaal uit en dan kom je op het Hradčanské náměstí (Burchtplein) en je bestemming is bereikt. Het plein zelf is de moeite waard, maar dat merk je vanzelf.

Deze wandeling zit erop, je hebt je eindbestemming bereikt

Het is verder aan jou wat je nu gaat doen. Een bezoek aan de Praagse Burcht mag zeker niet ontbreken aan je Stedentrip. Heb je de Burcht nog niet gezien, dan raadt Verliefd op Praag aan om door te lopen, links aan te houden voor een tas controle. Daarna is het smullen van de trots van Praag.

Je kunt er ook voor kiezen om door te lopen, via een gedeelte van een andere wandeling: De Gouden Mijl

Uiteraard liggen er op deze route nog veel meer bezienswaardigheden, sommige verborgen, andere heel duidelijk in het zicht. Wijk af en toe af van de beschreven wandeling, die Verliefd op Praag heeft uitgestippeld. Dat zou ik namelijk zelf ook doen.

• Heb jij een tip als aanvulling op deze route, laat die dan in een reactie achter. 
• Heb je deze wandeling van Verliefd op Praag gemaakt, dan is een reactie helemaal fantastisch.
• Zie jij onverhoopt ergens een foutje in de tekst, ook dan is een reactie welkom.

Heel veel plezier.

De eindbestemming van de wandeling, de Praagse Burcht

Lees ook:

Nový Svět, romantischer wordt het bijna niet

De Gouden Mijl

Als je dan toch in de buurt bent, gast- en bierblog

De Praagse Burcht

Verliefd op Praag en wandelen