Wandeling in Praag: van uitzicht naar uitzicht

Voorproefje van wat je te zien krijgt onderweg

Leestip:

• Lees alsjeblieft niet alles. Scroll lekker door van foto naar foto.
• Wandel lekker door Praag met de kaart als richtlijn. 
• Geniet van ieder moment en besef dat je toch weer terugkomt naar Praag.

1. Karlínské námesti en de kerk van St. Cyrillus en Methodius

Op het Karlin-plein staat de neo-romaanse kerk, Kostel sv. Cyrila a Metoděje, gebouwd tussen 1854 en 1863. Met een beetje geluk is de kerk geopend en kan je binnen een kijkje nemen. Vergeet niet de bronzen toegangspoorten in detail te bewonderen. Ze zijn versierd met reliëfs met scènes uit het leven van St. Cyrillus, Methodius en Tsjechische mecenassen St. Wenceslas, Ludmila en Vojtěch (Adalbert) volgens het ontwerp van Josef Mánes, een van de bekendste Tsjechische schilders, die het maandbord onder de Astronomische Klok heeft ontworpen.

Details van de bronzen deur

2. Negrelli viaduct

De wandeling gaat verder in de richting van het Negrelli viaduct, een mooie spoorbrug, die Karlin in twee ongelijke delen splitst. Het viaduct is vernoemd naar de Tiroolse ingenieur, die de bouw ervan leidde en betrokken was bij de plannen voor het graven van het Suez-kanaal in Egypte. Niet de minste.

Deze brug, met een oneindig lijkend aantal bogen en mooie lichtbruine stenen, lijkt nieuw. De 1100 meter lange brug is echter al in 1850 in gebruik genomen en dankt zijn huidige schoonheid aan de restauratie van 2020. Tot 1910 was het de langste brug van Europa.

Je kunt er via Křižíkova, Sokolovská of Pobřežní komen en loopt er gemakkelijk onderdoor. Met het zonnetje erop heeft de brug iets nostalgisch en geeft de straten een Frans uiterlijk.

Het volgende stukje van de wandeling verdient niet de schoonheidsprijs. Gelukkig is het kort. Je moet namelijk onder, over of langs Wilsonova, de snelweg die dwars door Praag gaat. Zorg ervoor dat je uiteindelijk uitkomt op de Hlávkův most, de Hlavka-brug, die over het eiland Štvanice heen gaat.

Op het eiland wacht je het eerste mooie uitzicht.

3. Het eiland Štvanice en het Winterstadion

Štvanice oogt rommelig, verlaten en een alternatieve plek door de graffiti en de grappige metalen kunstwerken. Het plan om het eiland op te leuken stamt van voor de overstroming van de Moldau in 2002 en is sindsdien niet meer opgepakt. Dat is te zien.

We lopen naar de westkant van het eiland langs het Bikepark. Als je hier loopt heb je geen idee van het sportieve verleden van deze voor Tsjechen belangrijke locatie. Waar nu de kronkelige paadjes en hobbeltjes liggen, stond vroeger een ijshockeystadion, dat plaats bood aan 10.000 fans. Het kunstijs, dat hier lag kon binnen twee uur al 4 cm dikker zijn geworden en was een ongekende presentatie voor die tijd. 

Het Winterstadion was achtereenvolgens het toneel van vier Wereldkampioenschappen ijshockey (1933 , 1938 , 1947 en 1959 ), waarbij de thuisploeg op ieder toernooi een medaille wist te winnen en in 1947 zelfs een eerste plaats.

Het enige dat nog overeind staat na de sloop van het in verval geraakte stadion (2011) is het voormalige restaurant. De plek voelt vreemd aan, alsof anarchie hier heerst. Het troosteloze gebouw blijkt nu een nachtclub, Fuchs2, vernoemd naar de architect die in het in de jaren 30 van de vorige eeuw als functionalistisch café heeft ontworpen.

Aan de oostkant van het eiland bevindt zich een tennis- en een skatepark. Dat laten we rechts liggen en lopen naar het uitzichtpunt waar de Moldau een meter naar beneden valt. Naast de waterkrachtcentrale hoor en zie je een brede waterval. Het uitzicht op de Praagse Burcht is hier bijzonder omdat je bijna op ooghoogte staat met de bovenkant van de Moldau. Dankbaar sta ik hier in de afgezwakte storm, die vrijdag in Nederland had huisgehouden en mijn vlucht bijna onmogelijk maakte. 

Uitzicht op de Praagse Burcht vanaf Stvanice.

4. Sint-Antoniuskerk in Holesovice

Vanaf het eiland zie je met een beetje mazzel de twee kerktorens van de Sint Antoniuskerk (Kostel sv. Antonína Paduánského) in het noorden boven de gebouwen uitsteken. Dat is onze nieuwe bestemming.

We lopen terug naar de brug en over de brug komen uit in Holesovice, een van de upcoming wijkjes in Praag. Deze hippe wijk, met traditionele kroegen en internationale restaurants, kent meer dan tien (moderne) kunstgalerijen, waaronder:

• de National Gallery in de Trade Fair Palace
• Dox Centre for Contemporary Art

Niet zo gek, dat net onder het Stromovka park de Academie voor Schone Kunsten ligt.

In de buurt van het gezellige pleintje, Strossmayerovo námesti, met op de kop de neo-gotische Sint-Antoniuskerk uit het begin van de 20e eeuw, liggen meer dan twintig cafe's, restaurants, bakkertjes en theehuizen. Voor elk wat wils.

Ik geniet van de af- en aanrijdende trams, de kerk en de zon die bijna horizontaal de straat verlicht. Vroeger zou je hier echt geen rolletje van 36 volschieten, nu wel. Lang leve de digitale revolutie! 

De Sint Antoniuskerk

De rest van Holesovice is voor een andere keer. Voor het vervolgen van de wandeling, loop je richting het begin van het Letna-park. Daar zie je een modern gebouw aan je rechterhand, het restaurant van het Tsjechoslowaaks paviljoen op de Wereldtentoonstelling 1958 te Brussel. Dat is na de Expo naar het Letna-park verhuisd en wordt nu gebruikt voor tentoonstellingen.

7. Uitzicht vanaf Expo '58 platform

Het Letna park is bijna twee kilometer lang en wij gaan de volledige lengte bewandelen. Voor het paviljoen ligt een uitzichtplatform. Je kijkt uit over de Oude Stad, de Moldau en de Praagse Burcht. Als je dit uitzicht al mooi vindt, dan staat je nog heel wat te wachten.

Prachtig plaatje vanaf het platform voor de Expo '58

8 en 9. De biertuin en de Metronoom

In het Letna park ben je verwijderd van de drukte van het historische centrum en kom je behalve een enkele verdwaalde toerist, een sporter, een hond met baasje of een  wandelaar tegen. In ieder seizoen is het prachtig, zelfs in de winter, want dan zie je door de takken van de bomen meer dan in de zomer wanneer de blaadjes je uitzicht blokkeren.

Midden in het park ligt een van de biertuinen van Praag, voor restaurant Letenský zámeček (8). Helaas heb ik het nog nooit in bedrijf gezien, wellicht door corona of de tijdstippen waarop ik langs wandelde. Het ziet er gezellig uit en ooit schuif ik aan de lange houten tafeltjes en drink er een biertje. 

Je hebt er misschien al over gehoord of over gelezen. Op de Letna heuvel staat een grote metronoom met een rode slinger. Daar lopen we nu naartoe.

Ondanks de vermelding op de pagina Lelijke Plekjes, ga ik hier toch altijd naartoe, als ik in het Letna park ben. Het uitzicht vergoedt namelijk alles.

De metronoom is sinds 1991, 29 jaar na het opblazen van het Stalin monument dat op deze plek heeft gestaan, een stille herinnering aan de socialistische periode. De metronoom gaat geluidloos heen en weer en geeft symbolisch weer dat alles mettertijd voorbij gaat, het leven zelf en ook alle ellende en onderdrukking.

Dat wetende maakt dit een bijzondere plek. Jammer van de lelijke graffiti, waardoor dit in mijn ogen een troosteloos en verwaarloosd stukje Praag is. Er bestaat een app waarmee je graffiti kunt doorgeven en dan wordt het verwijderd door de gemeente Praag. Denk dat ik dat maar eens ga doen. Wie weet knapt het op.

Lees meer over het Stalin monument op agoract.cz/2017/12/18/stalin-monument/

De door Pragenaars weinig geliefde metronoom heeft rechts ervan een fotogeniek uitzichtpunt. Daar is het om te doen. Komt dat zien.

Maar dan........uitzicht in juni 2021

Hetzelfde uitzicht, maar dan in februari 2022

10 en 11 Uitzichtplatform en Hanavsky paviljoen

Van het ene uitzicht naar het andere uitzicht, heerlijk.

Vanaf de metronoom zie je het Hanavsky paviljoen liggen, garant voor wellicht het mooiste uitzicht van deze wandeling. Nog geen driehonderd meter wandelen. Onderweg kom je langs een platform (10), waar de fietstours meestal stoppen voor een selfie of groepsfoto en dat is terecht. 

Een mooi plekje voor een selfie

Aangekomen bij het Hanavsky paviljoen....het wordt eentonig, want ook hier is het uitzicht adembenemend. Eerst nog enige achtergrondinformatie over het paviljoen zelf.

De structuur van dit opvallende neo-barokke gebouw is gemaakt van gietijzer, heeft fundamenten van steen en baksteen, het omtrekmetselwerk is vakwerkbeton en  rijkelijk geglazuurd. De trappen zijn van graniet en het latere terras is gemaakt van beton.

Het gebouw werd oorspronkelijk gemaakt voor de jubileumtentoonstelling in Praag in 1891, is na de tentoonstelling op het Beursterrein ontmanteld en op de Letna heuvel neergezet. Het is nu een restaurant, dus een bakkie doen behoort tot de mogelijkheden.

Met het paviljoen in je rug, kun je hier stilstaan en genieten van een beeld dat je niet meer loslaat. Het uitzicht op de Karelsbrug en de andere bruggen heeft menig fotograaf verleidt om vaker naar deze plek terug te keren. Geen enkele foto is hetzelfde.

Gouden luchten, verlichte bruggen, kilometers architectuur en stilte om je heen.

Wat je op deze plek ziet, daar kunnen geen woorden tegenop. Je moet erheen om het te ervaren. Bij zonsopgang, -ondergang, in het donker, in de lente, in de herfst.....

Als de lampjes beginnen te branden

Genoten? Dan kunnen we door.

We zijn bijna het Letna park uit en passeren de Kramar Villa, de residentie van de premier van Tsjechië. Helaas weinig tot niet toegankelijk voor publiek.

Je komt vervolgens bij een loopbrug uit, dat Letna verbindt met Chotkovy sady. Je kunt eroverheen, maar dan verlaat je de wandeling. Via Chotkovy sady kom je ook bij de Praagse Burcht. Wij lopen echter langs de brug en gaan na Gogolova rechtsaf, het voetpad naast Chotkova in (12). Het pad komt beneden uit bij Klarov en vanuit daar lopen we de Oude Kasteeltrappen (13) op naar de Praagse Burcht. 

De Oude Kasteeltrappen. Als je hier staat ben je bijna boven. Juni 2022

Dit gedeelte van de wandeling is het begin van De Gouden Mijl. Dus voor meer achtergrondinformatie over de trappen en de Praagse burcht, verwijs ik je naar die pagina's.

14. Uitzicht bij de Oude Kasteeltrappen

Net voorbij de tas controle om de Praagse Burcht binnen te komen, is aan de linkerkant een prachtig uitzichtpunt. Je kunt het niet missen, want het aantal toeristen hier verraadt dat er wat te zien valt. En dat klopt...

15 en 16. Het Gouden Straatje en de Sint Vitus Kathedraal

Het zou me niets verbazen, wanneer je de tijd neemt om de Praagse Burcht te bekijken. De Burcht kom je gratis in, alleen zul je een kaartje moeten kopen voor het bezichtigen van het Gouden Straatje (15) en de Sint Vituskathedraal (16).

Daar zul je geen spijt van krijgen. De wandeling gaat door, maar een extra uurtje uittrekken kan geen kwaad.

Sint Vitus Kathedraal

Het Gouden Straatje

17. Hradčanské náměstí

Heb je de Praagse Burcht gezien en loop je onder de Matthias Poort door, dan zie je twee kasteelwachters voor hun wachthokje staan. Altijd leuk voor een foto. 

Voor een extra uitzicht, die niet officieel in de wandeling is opgenomen loop je in de richting van het muurtje van onderstaande foto. Niet te lang blijven hangen, want wij gaan een andere richting op. Daar gaat nog geen tien procent van alle toeristen heen, dus houdt het een beetje geheim, zodat het erg lekker rustig blijft.

De kasteelwachters voor de Praagse Burcht

Het schitterende plein waar je je nu bevindt, het Hradčanské náměstí, wordt omgeven door onder andere het opvallende Schwarzenberg paleis, het Toscaans paleis, het Aartsbisschoppelijk paleis en de Sint-Benedictuskerk met klooster. 

Wanneer de toeristen verdwijnen, de restaurants zich vullen en de straten van Praag verlaten zijn, zo tegen de avond, dan is het hier heerlijk vertoeven. Zonder mede-toeristen sta je eigenlijk in de zestiende of zeventiende eeuw.

Neem plaats op een van de bankjes midden op het plein en aanschouw de architectonische pareltjes.

Hradčanské náměstí met uitzicht op het Schwarzenberger paleis (links)

Hradčanské náměstí, met uitzicht op de Praagse Burcht en de Sint Vitus Kathedraal

We zijn bijna bij het einde van de wandeling aangekomen. Nog een paar straatjes en dan sta je in het meest romantische wijkje van Praag, Novy Svet (Nieuwe Wereld). 

Novy Svet behoort tot die plekjes, die ik iedere trip meerdere keren wil zien en voelen. In de mist, in de zon of met de romantische avondverlichting. De kleine huisjes,  restaurant/hotel U Raka en de kronkelige straatjes zien er nog leuker uit vanaf het eindpunt van deze wandeling. Naast U Raka ligt een trap. Loop deze naar boven en draai je dan om. Je ziet niet alleen Novy Svet, maar ook het Cernin paleis, de Loreta kerk en de rest van Hradcany.

Uitzicht op Novy Svet, het Cernin paleis en de torens van de Loreta kerk

Ik laat je hier alleen en ik wandel verder naar mijn appartement in Smichov. Het straatje links op de foto leidt je naar een mooi stukje Praag. Mocht je dit helemaal van begin tot het einde hebben gelezen...bijzonder knap, want ik zou allang afgehaakt zijn met lezen. 

O en neem een biertje bij U Raka...

De wandeling in Mapy

Lees meer:

Novy Svet en het wrede verhaal achter het Kleine Huis

Nový Svět, romantischer wordt het bijna niet

Wandeling van Bílá Hora naar de Praagse Burcht

Verliefd op Praag en wandelen